ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်ေပးေသာ ေဆးခန္းသို႕ ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီး
ဒီေန႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေနရတာတကယ္ မသက္သာေတာ့.. ဒီအိတ္ကေန ထြက္ခ်င္ေနေသာေၾကာင့္ ရုန္းကန္ေနမိခဲ့သည္...။ ကဲ.. ဒီေန႕ေတာ့ ဒီအိတ္ထဲက ထြက္ျဖစ္ေအာင္ထြက္ေတာ့မည္...။ ကၽြန္ေတာ္ ရုန္းထြက္သည္။ ကန္ထြက္သည္...။ ပထမဆံုးအၾကိမ္ အျပင္ေလာက ျမင္ရမွာ ျဖစ္သည့္အတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိသည္။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ေလာကကို စတင္ေတြ႕ရွိေလၿပီ...၊ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္အားေသး...၊ ကၽြန္ေတာ္ မြန္းက်ပ္ေနသည္..၊ အသက္ရႈလို႕မရ..ခဏၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္၏ တင္ပါးကို ခတ္ဆတ္ဆတ္ေလး ၂ ခ်က္ေလာက္ရိုက္တာ ခံလိုက္ရသည္။ နာလြန္းလွသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ငိုလိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ေလာက၏ အနံ႕ကို စတင္ရရွိလိုက္ၿပီး ေလကို အဆုတ္ထဲသို႕ အားပါးတရ ရႈသြင္းလိုက္ပါသည္...။ ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ေလာကကိုေရာက္ေတာ့ အလြန္ေၾကာက္ၿပီး အားငယ္မိသည္။ အျပင္ကိုထြက္လာရတာေတာင္ ေနာင္တရခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာသည္။ အထဲမွာ အရင္အတိုင္းေနရရင္ အေကာင္းသားဟု ျပန္ေတြးေနမိသည္။ မၾကာပါ…ေႏြးေထြးေသာ လက္တစ္စံုလက္ထဲသည္ ကၽြန္ေတာ္ကို လာေထြးေပြ႕သည္…၊ ကၽြန္ေတာ္ အားယူၿပီး မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေႏြးေထြးတဲ့ မ်က္၀န္းတစ္စံုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ကို ငံုၾကည့္ေနတဲ့ သက္ရွိလူသားတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက
ဟုတ္ပါတယ္..၊ ဒါကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အေမပါ…၊ အားငယ္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ္ အားတက္သြားသည္..၊ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ေတြမရွိေတာ့..၊ ေၾသာ္.. ေလာကၾကီးက ေပ်ာ္စရာၾကီးပါလား….၊ စိတ္ခ်ပါအေမ.. အေမသားကို ေမြးမိတဲ့အတြက္ ဒုကၡမေရာက္ေစရပါဘူး… သားၾကီးလာရင္ေလ…အေမ့ကို သက္ဆံုးတိုင္ထိ လုပ္ေကၽြးရင္း သားအေမ့ေက်းဇူးေတြ ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ အေမ… ေႏြးေထြးမႈအျပည့္နဲ႕ အေမ့မ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္….၊ ဟင္ …. အေမ့မ်က္၀န္းမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ပါလား.. အေမငိုေနတာလား….၊ ဘာလို႕ငိုေနရတာလဲ အေမရယ္…သားေရာက္လာတာ မေပ်ာ္လို႕လား..၊ သားဒီေလာကၾကီးမွာ လိမ္လိမ္မာမာနဲ႕ ေနပါ့မယ္ အေမရယ္… မငိုပါနဲ႕ေနာ္ အေမ...။ အေမ မ်က္ရည္သုတ္တာေတြ႕လိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွ ေျပာတာကို အေမၾကားသြားတာလား ? ကၽြန္ေတာ့္ကို အေမက အ၀တ္စတစ္ခုျဖင့္ ထုတ္ၿပီးခ်ည္ေႏွာင္ ေပးလိုက္သည္..၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်ီၿပီး တစ္ေနရာကို ေခၚသြားသည္။
အေမ ကၽြန္ေတာ္ကို႕ ေအာက္သို႕ အသာေလးခ်လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုး ညစ္ပတ္ၿပီး နံေဇာ္ေနသည္။ ယင္ေကာင္ေတြ တေလာင္းေလာင္း ပ်ံ၀ဲေနၿပီး ပုရြက္ဆိတ္မ်ား၊ ပိုးဟတ္မ်ားႏွင့္ အျခားအေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနေသာ အမႈိက္ပံုၾကီးမွာ အေမဘာလုပ္မလို႕ပါလိမ့္ ??? အေမ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္သည္..၊ ဒီအၾကည့္သည္ အရင္က အၾကည့္မ်ိဳးမဟုတ္…ဒါမ်ိဳးမၾကည့္
“အေမ…” ကၽြန္ေတာ္ ေအာ္ေခၚသည္။ ေအာ္ငိုသည္။ အေမ လွည့္မၾကည့္..။ သားကို ဒီမွာ တစ္ေယာက္တည္း မထားခဲ့ပါနဲ႕ အေမရယ္…သားေၾကာက္လို႕ပါ၊ “၀ုတ္ ..၀ုတ္..၀ုတ္..”….၊ ဘာသံပါလိမ့္… ဘာေကာင္ၾကီးေအာ္ေနတာပါလိမ့္… ေၾကာက္စိတ္မ်ား တစ္ျဖည္းျဖည္း၀င္ေရာက္လာသည္…၊ ဘာေကာင္ေတြမွန္းမသိ …မ်က္ႏွာနဲ႕ ကိုယ္ေပၚ တက္လာၾက သည္။ “အေမ..အေမ…” ကၽြန္ေတာ္အားကိုးတၾကီးေအာ္ေခၚမိ
ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကုိယ္လံုးလည္း ေတာ္ေတာ္ေအးလာေနၿပီ… မ်က္စိမ်ားေ၀၀ါးလာသည္…၊ ခုနက အေကာင္ၾကီးေအာ္သံကိုလည္း မၾကားရေတာ့….အသက္ရႈရလည္း ၾကပ္လာၿပီ…တစ္ေလာက လံုး အေမွာင္က်ေနၿပီး … အရင္ကေနခဲ့ရေသာ ဘ၀မ်ိဳး ျပန္ေရာက္သလို ခံစားရသည္။...သားမွာ ဘာအျပစ္ရွိ လို႕လဲ အေမရယ္. သားကိုဘာလို႕ ခုလို တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့ရလဲ.သားမွာ လူသားဆိုလို႕ အေမတစ္ေယာက္တည္းပဲ ျမင္ဖူးတာပါ.သားဒီေလာကၾကီးမွာ လိမ္လိမ္မာမာေနမွာပါ အေမရယ္…သားကို ျပန္လာေခၚပါေနာ္..သားေၾကာက္လို႕
မၾကံဳပါရေစနဲ႕…..
No comments:
Post a Comment
စာဖတ္သူရဲ႕ Thank ဆိုေသာ စကားတစ္ခြန္းသည္ ေနာက္ထပ္ပို႔စ္ တစ္ခုေရးရန္အတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ ျဖစ္ပါသည္ .. ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ ..ေလလြင့္ေနသူ